جوری بخوابیم که قلبمان زنده باشد!

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود:  اگر یقین کردیم، کار تمام است. می‌خواهد نشان  بدهد یا ندهد. می‌خواهیم یک چرت در این دنیا بخوابیم. امیدوارم این یک چرت را به یاد خدا و با یقین بخوابیم. خواب، نه عبادت. فرمودند: در ماه مبارک رمضان «نومکم فیه عباده» کسی که به خدای خودش اعتماد و اطمینان کند، خوابش عبادت است و این عبادت نه ریا دارد نه سمعه؛ هیچ آفتی ندارد.

پیامبر اکرم(ص) که سرور این امت است فرمود: من چشمم به خواب می‌رود، ولی قلبم بیدار است. امیدوارم همه شما هم همین طور باشید. شبها که می‌خوابید یک سوره حتی یک آیه هم که شده است بخوانید و بخوابید. بگذار بدن بیفتد اما روحت زنده باشد، قلبت زنده باشد.
ائمه(ع) کلماتشان طوری است که خودشان نیز همراه آن هستند. این طور نیست که آدرس بدهند و خودشان نیایند. آدرس که می‌دهند خودشان نیز عقب آن می‌آیند. خداوند آدرس را به همه خلق روی زمین داده است؛ «یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله» ولی هر کس که ایمان آورد،‌همراهش می‌روند و به او نشان می‌دهند.
اگر پیغمبر و ائمه(ع) را قشنگ قبول کردیم، اما متوجه نشدید که کجا باید بروید، به شما می‌گویند: بیا برویم و همراهتان می‌آیند. ائمه(ع) همراه ما هستند. فرمود: ما همراهتان هستیم، هیچ‌گاه شما را تنها نمی‌گذاریم. هر جا به تنگ افتادیم او را می‌بینیم و هر کجا در فراخ هستیم ممکن است حواسمان به فراخی باشد و آنها را نبینیم. امیدوارم در فراخی و تنگنا آنها را ببینید که همراه شما هستند.

منبع: عمارنامه

---