باران های هفت تپه

گردآورنده کتاب: حسن شیردل

مصاحبه گر: حسین شیردل

ناشر کتاب : سوره مهر

معرفی کتاب

«باران های هفت تپه» به حق اثر زیبا و شاعرانه ای است که به روشنی بلوغ روحی راوی، نادر بذری، را در خودش بازتاب می دهد. مخاطب با خواندن این کتاب گویی خودش را در کنار بذری و در جبهه های جنگ تحمیلی می بیند و از نزدیک حضور موثر او را در جریان عملیات های مختلف دفاع مقدس رویت کرده و سرانجام همراه او به اسارت در می آید. شرایط زندگی بذری در اردوگاه های رژیم بعث عراق را هم با تمام وجود احساس می کند.بی گمان این ویژگی مرهون گزارش موثر مولفان کتاب است که توانسته اند بدون دخل و تصرف در متن خاطرات مستند بذری آن را با نثری دلنشین و اثرگذار به مخاطبان انتقال دهند. این کتاب در حقیقت توصیف سال های حضور یک رزمنده دلاور در میدان وقایع پرفراز و نشیب آتش و خوف است.

«باران های هفت تپه» با توصیف های واقعی و ظریف از ایام پرتلاطم و شورانگیز دفاع مقدس، فضای مناسبی برای دریافت عشق و دلدادگی رزمندگان و جانبازان جنگ تحمیلی فراهم می کند. حسن و حسین شیردل از خاطرات، شوخی ها، خنده ها و از فضا و حال و هوای رزمندگان و نیز نادر بذری در جنگ می گویند و از مناجات ها، وصیت نامه نوشتن ها و دعاهایشان و همچنین از شهادت هم رزمان و دو برادر عزیزش ناصر و جعفر نوشته اند.

هجمه شبکه‌های مجازی به پیکره زبان فارسی

با ظهور شبکه‌های مجازی همه چیز تحت تاثیر سرعت و انقلاب‌های اجتماعی و فرهنگی این ابزار جدید قرار گرفت؛ به‌صورتی‌که دیگر سن و سال و شناخت اهمیتی ندارد هرکس در هر جایگاه و موقعیتی می‌تواند خود به یک رسانه تبدیل شود.

درگذشته رسانه‌های سنتی مانند کتاب، معلم و استادان دانشگاهی مهمترین رکن انتقال ادبیات به جامعه و نسل‌ها بودند که ضمن اطلاع‌رسانی، مقید به رعایت چارچوب نگارشی و نوشتاری نیز بودند و اگر قرار بود کسی خارج از این قواعد کاری کند آن هم قاعده خود را داشت و از سر سواد و شناخت وارد می‌شد نه سهل‌انگاری و بی‌توجهی.

اما  با حضور پررنگتر رسانه‌ها اوضاع کم‌کم متفاوت شد هرچند در رسانه‌های نوشتاری مانند روزنامه‌ها هم قواعد و اصول نوشتاری تغییر کرده و ساده‌نویس شده‌اند اما این امر نیز درچارچوب اصول اکادمیک بوده است چراکه یک نویسنده باید تمام قواعد و اصول نوشتاری را بداند تا بتواند مطلب خود را به مخاطب منتقل کند.

 

 

اما با ظهور شبکه‌های مجازی همه چیز تحت تاثیر سرعت و انقلاب‌های اجتماعی و فرهنگی این ابزار جدید قرار گرفت؛ به‌صورتی‌که دیگر در این عرصه سن و سال و میزان سواد و شناخت اهمیتی ندارد هرکس در هر جایگاه و موقعیتی می‌تواند به تنهایی خود به یک رسانه تبدیل شوند اما وقتی خوب نگاه می‌کنیم می‌بینم  اغلب افرادی که رسانه‌های مجازی نیز حضور فعال و اثر گذار دارند خود به واسطه رسانه‌های دیگر به شهرت و تاثیرگذاری رسیده‌اند و دارای قدرت نفوذ شده‌اند این افراد گاها خواسته و ناخواسته با شکستن هنجارهای نوشتاری و ادبیاتی به قول خودشان عامه‌نویسی و جوان پسندبودن، غلط‌های املایی عجیب و غریبی را در عرصه نوشتاری ایجاد کرده‌اند که باعث شده خواسته و ناخواسته تاثیرات نامطلوبی بر پیکره زبان و ادبیات فارسی بگذارند.

تعدادی از تصاویری که در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی استفاده می شود

توصیه های ناب بزرگان برای مجلس سیدالشهداء

ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺎﺿﯽرحمه الله: ﺩﺭ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭﯼ ﻭ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﯿﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍ علیه السلام ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﻧﻨﻤﺎﯾﯿﺪ ، ﺭﻭﺿﻪ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻭﻟﻮ ﺩﻭ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺳﺒﺎﺏ ﮔﺸﺎﯾﺶ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻫﻢ ﻧﺸﺪ ﺩﻫﻪ ﺍﻭﻝ ﻣﺤﺮﻡ ﺗﺮﮎ ﻧﺸﻮﺩ. 

 

ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻪ ﺑﻬﺠﺖرحمه الله : ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺮ ﺳﯿﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍ ‏ علیه السلام ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺳﺖ . 

 

ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ‏رحمه الله : برای رسیدن به عرفان کامل دو راه و دو مکان بیشتر وجود ندارد ؛ یا در حرم اباعبدالله یا در مجلس ابا عبدالله… 

 

شیخ جعفر شوشتری رحمه الله :  کسانی که نام این بزرگوار را می شنوند و تغییر حالی در خود نمی بینند، جداً نگران ایمان خود باشند! نام آقا امام حسین  علیه السلام محک ایمان است. 

 

 آیت الله علامه امینی رحمه الله :  به هنگام شنیدن مدایح و مراثی آل محمد چنان بی قرار می شد که بر اثر شادی یا اندوه، زمان و مکان را از یاد میبرد و روحش چنان به پرواز در می آمد که گویی هم اکنون در همان صحنه ای است که اشعار و مدایح و مراثی از آن سخن می گوید. 

 

آیت الله آشیخ عبدالکریم حائری رحمه الله : روضه خوانی و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام عمل مستحبی است که هزار واجب در آن است. 

 

حاج میرزا اسماعیل دولابی رحمه الله : محبت و عزاداری برای امام حسین علیه السلام انسان را زود به مقصد می رساند. کلنا سفن النجاه و سفینه الحسین اسرع. همه ی ما اهلبیت کشتی نجاتیم ولی کشتی امام حسین علیه السلام سریعتر است . هنگام عزاداری انسان در دلش را باز میکند و امام حسین علیه السلام داخل میشوند 

 

آﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ‏رحمه الله : ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﻌﻨﻮﯾﺖ ﻧﺮﺳﯿﺪ، ﻣﮕﺮ ﺩﺭ ﺣﺮﻡ ﻣﻄﻬﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ علیه السلام ‏ ﻭ ﯾﺎ ﺩﺭ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺁﻥ حضرت ، «این کتیبه‏ های سیاه که بر در و دیوار حسینیه و محل عزاداری نصب کرده‏ اند، ما را شفاعت می‏کنند». 

 

ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﮔﻠﭙﺎﯾﮕﺎﻧﯽ‏ رحمه الله : ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﻫﻢ ﺟﺰﺀ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﻫﺎﯼﺣﻀﺮﺕ ﺳﯿﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ علیه السلام ﺛﺒﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ . 

 

آیت الله بهاءالدینی رحمه الله : دستگاه امام حسین علیه السلام فوق فقه است… نباید به دستگاه امام حسین علیه السلام اهانت شود، این عزاداری ها احیا کننده نماز و مساجد است. 

 

آیت الله سیدعبدالکریم کشمیری رحمه الله : برای امام حسین  علیه السلام هر کاری بکنی کم است 

 

آیت الله بروجردی رحمه الله : به مقداری که امام حسین علیه السلام ، بزرگ و واجب الاحترام است، منسوبین به آن حضرت هم لازم الاحترام می باشند. 

 

ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﮐﻤﭙﺎﻧﯽ‏ رحمه الله : ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻣﻘﯿﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﭘﺎﯼ ﺳﻤﺎﻭﺭ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﮐﻔﺶ ﻫﺎﺭﺍ ﺟﻔﺖ می کردند. 

 

آیت الله شهید مطهری رحمه الله : اگر از ما بپرسند شما در روز عاشورا که حسین حسین میگوییدوبه سر خودتان میزنید چه میخواهید بگویید.باید بگوییم:میخواهیم تجدید کنیم ودر کوثر حسینی روح خودمان را شستشو دهیم خودمان را زنده کنیم از نو مبادی و مبانی اسلام را بیاموزیم. روح اسلام را از نو به خودمان تزریق کنیم ما نمیخواهیم حس امر به معروف و نهی از منکر احساس شهادت احساس جهاد احساس فداکاری در راه حق در ما فراموش شود و روح فداکاری در راه حق در ما بمیرد این فلسفه عاشورا است



منبع: روضه نیوز

---

عمده می دهم جوانی ام را

خرده فروش نیستم همه را عمده می دهم

یکجا جوانی ام همه نذر تو حسین

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

مولای من

ممنون که راهم دادی

شرط عشق

موسای عیسی/ وقتی او بیایید (معرفی کتاب)

موسای عیسی

مولف: علی موذنی

ناشر کتاب : کتاب نیستان

«موسای عیسی» اثری است که در قالب رمان منتشر شده است. این اثر شامل داستان بلند موذنی با موضوع پیامبران اولوالعزم است که به داستان زندگی حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) پرداخته شده است.
«موسی عیسی» 193 صفحه است و دو فصل با نام های «سفر ششم» و «بشارت» دارد.

وقتی او بیاید

مولف: سید مهدی شجاعی

گرافیست: عبدالله حاجی وند

ناشر کتاب : کتاب نیستان

کتاب حاضر، با زبانی لطیف و زیبا روایتگر گفتگوی میان گل سرخ، درخت بید و جویبار است که از درد مشترکشان صحبت می کنند. در این میان، آهویی را می بینند که زخمی شده و به سمت آنان می آید. جویبار زخمش را می شوید و گل سرخ چند گلبرگ روی زخمش می گذارد و درخت بید با چند شاخه، آن را می بندد. آهو بعد از این که کمی حالش جا آمد، زبان به سخن می گشاید و او نیز از دردش می گوید. آن ها که می بینند هر چهارتایشان یک درد دارند، می خواهند از پیرمردی دانا بپرسند این درد چیست؟ آهو و جویبار به راه می افتند ولی درخت بید و گل سرخ که پا در زمین دارند همان جا می مانند و منتظرشان می شوند. آنان می روند و از پیرمرد سؤال می پرسند و از وی می شنوند که درد آن ها، درد «انتظار» است. انتظار مردی را می کشند که روزی خواهد آمد و جهان را پر از عدل و مهربانی می کند. وقتی او بیاید، دیگر شکارچی پای آهویی را زخمی نمی کند، هیچ کس گرسنه به خواب نمی رود و هیچ درختی تشنه نمی ماند.

این اثر که برای کودکان و نوجوانان نگاشته شده، شامل تصاویر رنگی زیبایی نیز می باشد.

---

زمان خانه من است

وقتی ندانیم که ـ دقیقاً ـ به کجا داریم می‌رویم، باور کنید که ـ هیچ وقت ـ به هیچ کجا نمی‌توانیم رسید.
چه فایده‌ای می‌تواند داشت که اگر در جادّه‌ای غلط ـ و نادرست و نا موزون ـ با سرعتِ تمام، بدویم؟!
پادویی و شتابزدگی، آدم را، به هیچ کُجا نمی‌رساند.
«بهره‌وریِ انتظار» از «بهره‌وریِ زمان» به دور نیست.

بهره‌وریِ انتظار، از جنسِ بهره‌وری زمان‌ست.
بهره‌وری برای انسان، مثلِ آب است برایِ ماهی؛ و به زبانی روشن‌تر: بهره‌وریِ انسان، همان چیزی‌ست که انسان دارد با آن زندگی می‌کند. بهره‌وری، ارزش‌آفرینی‌ست. در هر فرایندی که ارزش‌افزایی ـ و ارزشِ افزوده ـ بیشتر بشود، بهره‌وری در آن فرایند بیشتر است.
بهره‌وری ـ انجامِ کارِ درست، با شیوه‌ای درست، در چشم‌اندازی مُستمرّ و پویاست.
کارِ درست، کدام است؟ از کَُجا می‌شود فهمید که کدام کار، درست است؟! ...
پیش از هر چیز، «کارِ درست» را باید تعریف کنیم؛ و کار درست را، نمی‌توانیم تعریف کرد، مگر اینکه «هدفِ» خویش را ـ به درستی ـ بشناسیم، و از آن سر درآوریم ... آری: کارِ درست را، از روی هدفی که برگزیده‌ایم، باید به «تعریف» بنشینیم؛ و آنگاه، به کاراییِ بهره‌ورانه و ارزش افزایی برخیزیم.
بنابراین: «چرایی»، آغازِ بهره‌وری‌ست. چرا، این کار را، داریم می‌کنیم؟ چرا، این شیوه کار را، درست می‌دانیم؟! ...
انتظارِ درست، همان بهره‌وریِ زندگیِ آدمی‌ست.
انتظارِ پویا، تعریفِ درست و بهینه انتظار، به صورتی مستمرّ و پویاست.
٭٭٭
«انتظار»، اتاقِ فکرِ «ظهور» است؛ و ما اکنون، خویشتن را، در «اتاقِ فکر» باید تصوّر کنیم؛ و نه،  در «اتاق انتظار»!...
سیّاره خاکیِ ما، هم ـ چه بخواهی، و چه نخواهی ـ از جنسِ زمان‌ست.
زمان، در زمینِ ما، معنایِ ویژه خودش را دارد.
نمی‌شود زمانه زمین را فهم نکنیم، و به زمینه زمان نیندیشیم؛ امّا، به معنایِ انتظار و فرایندِ ظهور، بتوانیم فرا رسید ...
زمان، خانه من است؛ و من: معمار و معیارِ رگارگِ این روزگاران و سالیانِ پُر پیچ و تاب و گذران.
مدیریّت و مهندسیِ زمان، زیر ساختِ معماریِ این خانه‌ی اهلیّت‌هاست؛
و من، تا وقتی که این خانه را مُهیّای «حضور» نکرده باشم،
چه حقّی دارم که مُنتظر «ظهور» بوده باشم؟!...

---

....

چهار ساله منتظرم دوباره دعوتم کنی

دل سیاهم دله دیگه،بهانه میگیره...بی تاب میشه....مگه یادش میره مهمون نوازی شما رو آقا

یه ساله دلم خوشه که اسمم افتاده حرمت ولی جور نمیشه بیام....چجوری منو میبری که هنوز تو لیست انتظارم!!!!!!؟

پشت پرده بابیلون

مگر می‏شود کامپیوتر داشته باشید و وارد اینترنت نشوید و یک دیکشنری همراهتان نباشد، کلید استارت را که بزنی، یکی از آیکون‌هایی که خودنمایی می‏کند و خیلی وقت‌ها هم با اشاره کلید وسط موس خودش را ظاهر می‌کند، نرم افزار بابیلون (Babylon) است. فقط کافی است این برنامه را با دیکشنری‏های مختلفی که در سایتش قرار داده است، نصب کنید و حالا هر کلمه‌ای را به هر زبانی که می ‏خواهید، ترجمه کنید.

 

اصلاً سازندگان برنامه می‌گویند: بابیلون را فعّال بگذار و با خیال راحت در اینترنت و در کامپیوتر گشت و گذار کن. از اینکه معنی کلمه‌ای را ندانی، ترس نداشته باش. ما همه چیز را برای شما معنی می‌‏کنیم؛ جز یک واژه. ما جاسوسی را معنی نمی‌کنیم؛ بلکه عمل می‏کنیم.

شرکت Babylon Ltd یک شرکت اسرائیلی زیرمجموعه کمپانی Formula است که در سال 1997م. شروع به کار کرد و کار خود را با ارائه دیکشنری بابیلون، نسخه آزمایشی (بدون محدودیّت) شروع کرد و تا سال 2001م. این نرم‌افزار را به صورت رایگان عرضه می‏کرد و از آن پس، اقدام به ارائه و فروش نسخه تجاری آن کرد.
این برنامه به دلیل ارائه دیکشنری‏های مختلف، به تمام زبان‏های دنیا، در مدّت کوتاهی بین کاربران اینترنت، جای خودش را باز کرد و به عنوان یک شرکت آمریکایی فعّال در این عرصه، معروف شد؛ تا جایی که بیش از سی میلیون کاربر رسمی و یک دنیا کاربر غیررسمی پیدا کرده است؛ امّا هیچ‌کس به این فکر نمی‌کرد که این برنامه که حالا سلطان همیشه فعّال رایانه‌هاست، چه جاسوس قهّاری می‏تواند باشد.